Over your cities grass will grow

Een korte versie van de documentaire over kunstenaar Anselm Kiefer is hier te zien: http://www.nps.nl/page/programma/238/het-uur-van-de-wolf/aflevering/detail/11605329/anselm-kiefer--work-and-process

Ik heb ooit (in januari 1996) heel lang met open mond voor een kunstwerk van hem gestaan in Chicago. In het Museum of Modern Art (als je ooit de kans krijgt...) vond ik van hem een werk wat groter leek dan de zaal waar het in stond, in letterlijke maar vooral ook figuurlijke zin. Het schreeuwde afschuw en verschrikking uit, maar ook een spiritueel verlangen om de geschiedenis in een groter geheel te plaatsen. Het raakte mij diep.

30 films in steekwoorden

Ik zag de afgelopen dagen 30 films. Viel dus toch een beetje tegen (het oorspronkelijke plan was 42). In chronologische volgorde en hoeveel sterren ik ze gaf (schaal 1 - 5, alleen bij nieuwe releases):

donderdag
1. Reign of Assassins - old school wuxia, goed! (4/5 *)
2. Oki's Movie - oke, het was Seoul, Korea, niet Tokyo, Japan. Toch een leuke film. Winnaar van 'Return of the Tiger Award' (4/5 *)

vrijdag 
3. Gravity Was Everywhere Back Then - uniek, prachtig, pixilation (en dat betekent: acteurs behandelen als kleianimatiepoppetjes) (5/5 *)
4. La Belle Endormie - Naked Lesbian Gypsies! Midgets! French supermodels! (3/5 *)
5. Flying Fish - over waarom de regisseur ooit twee keer zijn moeder probeerde te vermoorden (huh wat?) (4/5 *)
6. A Little Closer - familieportret, zeer jonge talentvolle acteurs-regisseur (4/5 *)
7. Karma - pijn, dood, schuld, liefde, leven, ziekte, saai. (3/5 *)
8. Tyrannosaur - stamp, stamp, stamp (4/5 *)

zondag 
9. The Baron - anderhalf uur totale verbijstering gevolgd door The Final Countdown (10/5... ja, 10 van de 5 sterren)
10. The Mill and the Cross - Rutger Hauer als Breugel de Vieze (5/5 *)
11. 13 Assassins - Miike Takashi maakt klassieke samoerai-film. Gelukkig toch met sodomie en veel bloed. Eindigt met 45 minuten durende vechtscene.

maandag 
12. Soul of Sand - clash tussen traditie en moderniteit in India. Had best wat positiever mogen eindigen... (3/5 *) 
13. AUN - The Beginning and the End of All Things - als ik er niet bij in slaap was gevallen had ik hem waarschijnlijk ook niet begrepen. Wel heel erg mooi om naar te kijken. (4/5 *)
14. The High Life - Een oplichter en een poezie-schrijvende politiechef. Mooi.(4/5 *)
15. Never Let Me Go - Literaire versie van 'The Island'. Prachtig en aangrijpend. Andrew Garfield is awesome. Carey Mulligan even more so. (5/5 *)
16. The Ghost With Six Fingers - wuxia uit 1965, net voordat de Shaw Brothers het allemaal stoer en vet maakten. Ondanks dat toch stoer en vet (en regelmatig onbedoeld hilarisch)
17. The Red Eagle - Actie uit Thailand. Technisch best mooi, maar wat een crap-script. Eindigt ook nog eens extreem onvoldoenend met een 'to be continued'. (1/5 *)

dinsdag 
18. Lemonade Joe - awesome western-komedie-actie-musical uit Tsjechoslowakije, ca. 1960. Minstens net zo goed als ze in Amerika werden gemaakt. Mocht er dus helaas geen 5 sterren voor geven.
19. Kommander Kulas - Omdat een festival niet compleet is zonder een onbegrijpelijke film van de Filipijnse punk-rock filmer Khavn (no last name necessary).
20. Surviving Life - Toch maar eens film van Jan Svankmayer kijken. Uitknip-animatie over psycho-analyse. (3/5 *)
21. Eternity - Erg veel minder actie is niet mogelijk in een film. Toch mooi en romantisch. Winnaar Tiger Award. (5/5 *)

donderdag 
22. Silent Souls - Mooie Russische film over leven en dood en rivieren. (5/5 *)

vrijdag 
23. End of Animal - Werd in de catalogus 'Lynchiaans' genoemd door iemand die waarschijnlijk nog nooit een film van Lynch heeft gezien. Had de hele film eigenlijk alleen maar zin om de hoofdpersoon in haar gezicht te stompen. (1/5 *)
24. Majority - Goh, in Turkije wonen ook depressieve mensen. (3/5 *)
25. You Are Here - Canadese geestverwant van ' De Zee Die Denkt'. Meer interessant dan leuk dus. (4/5 *)
26. Over Your Cities Grass Will Grow - Portret van de mega-kunstenaar Anselm Kiefer die een eigen landschap (met tunnels en torens en 72 gebouwen) creëerde om zijn mega-kunstwerken beter tot hun recht te laten komen. (5/5 *)
27. Black Swan - Kom maar op met die Oscars. Opent met gierende spanning om vandaar uit alleen maar nog spannender te worden. (5/5 *)
28. Rabbit Hole - De verassingsfilm, van de regisseur van 'Hedwig and the Angry Inch'. Portret van een stel dat hun kind verliest in een auto-ongeluk. Hmmm, misschien toch een oscar voor Kidman. (5/5 *)

zaterdag 
29. Finisterrae - Over hippie-moordende spoken die graag mens willen worden maar eindigen als een Prins en een Kikker. Winnaar Tiger Award (alhoewel ik stiekum vermoed dat we allemaal zijn bamboozled door een uit de hand gelopen grap). (5/5 *)
30. The Swordswoman of Huangjiang - Deel ? van een 13-delige Wuxia-filmserie uit 1930. Ook toen deden ze al aan wire-fu. Ook wordt er iemand anaal verkracht door een vogel, geloof ik. Met awesome live muziekbegeleiding door een one-man band.

Goed. Dan ga ik nu spelen met mijn nieuwe Canon 7D.

Filmfestival Rotterdam - 13 Assassins

Festivalfavoriet Miike Takashi is al sinds 2000 (Audition) een graag geziene gast in Rotterdam. De zeer productieve filmmaker is sindsdien bijna elk jaar vertegenwoordigd met één of meer films. Hij staat bekend om zijn grote variatie, en heeft films in bijna elk genre afgeleverd. Veel van zijn werk wordt gekenmerkt door haast komisch extreem geweld, sexuele perversie en zwarte humor (te zien in films als Audition, Ichi the Killer en de Masters of Horror-aflevering Imprint), maar hij maakt net zo graag komische actiefilms voor het hele gezin (Zebraman) of dramafilms. Dit jaar draaien in Rotterdam zijn twee laatste films: Zebraman 2 en 13 Assassins. Deze tweede titel zag ik zondagavond, een eigenlijk heel traditionele Japanse samoerai-film waarin toch een aantal van zijn terugkerende elementen te vinden zijn.

Het verhaal, gebaseerd op een historisch incident en eerder verfilmd in de jaren ’60, speelt zich af in het feodale Japan van de eerste helft van de 19^e eeuw, waarin het land wordt bestuurd door de Shogun (miliaire krijgsheer, dictator) en op lokaal niveau door clans en families. Eén van deze clanhoofden, Natsiguru, is zeer wreed tegen zijn onderdanen en in feite een psychopaat. Omdat hij de jongere broer is van de huidige Shogun is hij echter onaantastbaar, en wanneer hij zijn zinnen heeft gezet op een hogere positie in het landsbestuur vrezen gematigder krachten in de regering voor de stabiliteit en toekomst van het land. Een oudere samoerai, Shinzaemon, wordt ingehuurd om Natsiguru te vermoorden. Shinzaemon verzamelt langzaam een groep vertrouwelingen om zich heen, en uiteindelijk reizen 12 samoerai en één half-verwilderde jager die ze op hun toch tegenkomen af om de wrede heer en zijn gevolg in een klein boerendorp in de val te laten lopen. Als ze de val willen laten dichtvallen ontdekken ze echter dat ze numeriek een groter nadeel hebben dan verwacht: tegenover de 13 helden staan ruim 200 tegenstanders. Dit alles speelt zich af in de eerste helft van de film, en is eigenlijk een langzame opbouw naar de spectaculaire climax: de veldslag in het dorp. Dit levert voor de film een ononderbroken gevecht op van ruim 40 minuten met zware verliezen aan beide zijden en een niet al te verassende afloop.

De film is een genot om naar te kijken om de historische verbeelding van het oude Japan en de samoerai-praktijken gebaseerd op eer en loyaliteit. Sets en kostuums zijn tot in de puntjes verzorgd en prachtig om te zien. De film is veel traditioneler dan we van Takashi gewend zijn maar toch ontbreken ook hier niet de absurd-komische elementen van Takashi, alhoewel bij lange na niet zo extreem als sommige van zijn films. In Japan genomineerd voor beste film van het jaar.

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=u_ILO2RWhEw